Starożytni Chińczycy cenili żyworódkę, jako zioło. Aktualnie roślina ta jest bardzo cenna ze względu na swoje właściwości lecznicze. Sok z tego kaktusa stosowany zewnętrznie lub wewnętrznie leczy rany, pomaga przy schorzeniach jelitowych, chorobach układu oddechowego czy zapaleniu stawów. Wystarczy przyłożyć kawałek listka Żyworódki do obtartej nogi, żeby rana szybko się zagoiła.
Która żyworódka jest lekarska – kalanchoe pinnata czy kalanchoe daigremontiana?
W polskim nazewnictwie powstało pewne zamieszanie wokół żyworódki lekarskiej. Z dwóch popularnych odmian rośliny kalanchoe to kalanchoe pinnata ma więcej właściwości farmaceutycznych – jest bogatsza w szereg substancji, dzięki którym ma właściwości bakteriobójcze, antywirusowe i przeciwzapalne. To ten typ żyworódki stosowany jest przy dolegliwościach skórnych, reumatycznych czy różnego rodzaju bólach.
Wiadomości ogólne
Roślina ta rozmnaża się, tworząc na brzegach liści rozmnóżki w formie małych roślinek, które łatwo odpadają i zakorzeniają się w ziemi. Jest rośliną dwu- lub wieloletnią z mocną, prostą łodygą. Liście grube o mięsiste, zielone z pomarańczowo-czerwonym brzegiem oraz purpurowym ornamentem na ogonku.
Kwiaty zwisające i szypułkowe są umieszczone luźno. Kielich dzwonkowaty, zielony z czerwonymi lub fioletowymi kreseczkami. Jest rośliną tropikalną, wywodzi się z Madagaskaru, rośnie w Ameryce Południowej, Chinach i Indiach, liście grube, soczyste. Liście zawierają najwięcej związków o właściwościach leczniczych.Podczas wojny w Wietnamie stosowano jej sok z dużym powodzeniem w leczeniu zapaleń skóry w szpitalach polowych.
Jak uprawiać żyworódkę?
Stanowisko – jasne, ciepłe, półcień albo słoneczne.
Podlewanie – dwa razy w tygodniu, w upalne letnie dni zawsze wtedy, gdy ziemia w doniczce jest sucha. Żyworódka ma grube liście, które magazynują dużo wody, dlatego roślinie, nie przeszkadza aż tak bardzo susza.
Podłoże – ziemia do kaktusów lub uniwersalna.
Pielęgnacja – wiosną i latem dokarmiamy nawozem dla sukulentów, ale oszczędnie.
Rozmnażanie – z odrostów rosnących przy liściach żyworódki, każdy odrost ma korzonki, po wsadzeniu do ziemi od razu nadaje się do uprawy. Poza tym odrosty jak podrosną same spadają z liści wprost do doniczki i zaczynają rosnąć.
Właściwości lecznicze – jak stosować?
– uszkodzenie powierzchni skóry – przemywamy ranę sokiem z rośliny lub przecieramy świeżym listkiem.
– trądzik – przecieramy twarz nalewką, która zawiera w sobie sok z żyworódki oraz spirytus. Robimy to rano i wieczorem.
– oparzenia skóry – namaczamy watę, chusteczkę w soku z kaktusa i przecieramy oparzone miejsce, robimy to kilka razy dziennie.
– egzema – miejsca dotknięte chorobą przecieramy wacikiem nasiąkniętym sokiem z Żyworódki robimy to około dwóch, trzech razy dziennie.
– łupież – nacieramy skórę głowy sokiem z kaktusa dwa, trzy razy w tygodniu.
– reumatyzm – wcieramy sok z żyworódki w bolące miejsca, czynność tą powtarzamy kilka razy w tygodniu.
– bóle głowy – smarujemy czoło i skronie sokiem z rośliny, robimy to dwa, trzy razy tygodniowo.
– zapalenia stawów – przykładamy wielokrotnie do ciała kompres nasączony sokiem z kaktusa.
– ból zęba – żujemy powoli liść żyworódki bolącym zębem, czynność powtarzamy kilkakrotnie.
– żylaki – przecieramy nogi liśćmi żyworódki.
– kaszel – zjadamy liść rośliny i pijemy sok, powtarzamy czynność kilkakrotnie.
Badania naukowe potwierdziły, że sok z liści żyworódki lekarskiej ma szczególne własności lecznicze:
• Regeneruje, przyspiesza pokrywanie się ran świeżym naskórkiem,
• Ma działanie przeciwzapalne, zmniejsza obrzęki i miejscowe przekrwienie,
• Zwiększa siły obronne organizmu, co umożliwia skuteczną likwidację chorób infekcyjnych,
• Leczy trudno gojące się rany i oparzenia, odleżyny,
• Leczy stany zapalne błony śluzowej, paradontozę, zapalenie spojówek,
• Stosowana jest w chirurgii, zwłaszcza przy przeszczepach skórnych,
• Pomaga przy regeneracji organizmu po radioterapii i chemioterapii,
• Wzmacnia serce, poprawia i reguluje układ krążenia,
• Poprawia pamięć,
• Pomocna w leczeniu przerostu prostaty,
• Ma działanie wirusobójcze, grzybobójcze i bakteriobójcze.
W Rosji dostępny jest w aptekach gotowy preparat pod postacią soku oraz maści do użytku zewnętrznego. W Polsce można zrobić specyfiki we własnym zakresie, stosując na przykład następujące przepisy:
Nalewka spirytusowa: ściąć liście rośliny, umyć pod bieżącą wodą, owinąć w papier i przechowywać w lodówce 7 dni. Po tym czasie wycisnąć sok, przesączyć przez watkę do butelki i dodać 4/5 spirytusu do 1/5 objętości soku w celu konserwacji. Może stać w lodówce 1 rok. Można nim dezynfekować niewielkie skaleczenia, zranienia oraz okolice ran dużych.
Dla dzieci do użytku wewnętrznego: używać miazgi z liści. Gdy roślina ma ponad rok, na 4 – 5 dni przed ścięciem nie należy jej podlewać. Po ścięciu umyć pod bieżącą wodą, lekko osuszyć i pozostawić w lodówce 5-6 dni. Następnie dokładnie zemleć, przetrzeć przez sitko i zmieszać z płynnym miodem pszczelim w stosunku jedna część żyworódki na cztery części miodu. Dodać cytryny lub nieco cukru waniliowego w celu poprawy smaku i zapachu. Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu lub w lodówce nie dłużej niż 3 dni.
Do ucha: wkrapla się sok lub wprowadza wacik z sokiem.
Istnieje również maść z żyworódki: około 10dag świeżego, niesolonego smalcu delikatnie roztopić. Gdy jest ciepły (niegorący) mieszamy z 1 łyżką soku z żyworódki. Można dodać 2-3 krople perfum.
Maść należy przechowywać w lodówce. Może być stosowana w leczeniu:
• Oparzeń I stopnia, można też użyć czystego sok lub miazgi z liści rośliny,
• Wykwitów alergicznych i ukąszeń przez owady,
• Zapaleniach grzybiczych skóry, paznokci,
• Wszelkich zmian chorobowych skóry, tam gdzie jest obrzęk, przekrwienie i stan zapalny.
W pękaniu naskórka dłoni, pękaniu rogowaciejącego naskórka stóp, smarować wieczorem skórę i potem nałożyć bawełniane rękawiczki (skarpetę).
Krople do nosa uszu i gardła: zmiażdżyć listek uprzednio dobrze wypłukany, wycisnąć przez sterylną gazę sok i zakroplić po 1 kropli do oczu dwa razy dziennie. Pieczenie szybko ustąpi. Kroplami można też zakroplić nos stosując po 2 krople 2 x dziennie. Ulga nastąpi bardzo szybko, infekcja i stan zapalny minie, ale należy zakraplać jeszcze 3-4 dni. Przy bólu i szumie w uszach w infekcyjnym zapaleniu trąbek słuchowych Eustachiusza, stosować 2-3 krople i ból powinien natychmiast ustąpić. Następnie należy natrzeć okolice uszu i skroni sokiem.
Miodek: stosowany w celu wzmocnienia i uodpornienia organizmu. Jedna łyżka miodu plus pół szklanki przegotowanej letniej wody wymieszać i pozostawić przez noc. Rano domieszać jedną łyżkę soku z żyworodki. Pić wiosną i jesienią przez kilka dni na pół godziny przed posiłkiem.
Liść do natychmiastowego użycia: używając Świeżego liścia, jako kompresu lub bezpośrednio do przyłożenia na zmienioną chorobowo skórę, należy zdjąć z niego cieniutką błonkę i położyć na skórę. Na to nałożyć ceratkę lub folię, owinąć bandażem. Zmieniać kompres, co 4-5 godzin aż do zagojenia, tzn. ok. 3 dni. Liść można zgnieść. Skuteczne przy skaleczeniach, kontuzjach, obrzękach i zapaleniach dziąseł.
Żyworódka zadziała także wtedy, gdy potrzebujemy ulgi dla naszych obolałych nóg. Dolejmy jej soku do ciepłej wody lub wrzućmy do niej liście kalanchoe pinnata i wymoczmy nogi w takim wywarze. To powinno przynieść nam ulgę.
Leki z żyworódki jest środkiem antyseptycznym. Jej sok ani liść nie są trujące i nie powodują niepożądanych skutków ubocznych. Nalewkę do picia sporządza się na czystym spirytusie lub wódce, natomiast do nacierania można użyć spirytusu salicylowego.
Uwaga – do sporządzanie powyższych mikstur nie należy zgniatać liści metalem. Można to zrobić narzędziami szklanymi bądź plastikowymi.
Zastosowanie żyworódki lekarskiej
– angina, katar,
– zapalenie spojówek,
– trudno gojące się rany,
– kurzajki, grzybice,
– stany zapalne, stłuczenia,
– odleżyny, wrzody,
– swędzenie skóry,
– stabilizuje poziom cukru,
– na zmęczone stopy,
– przykry zapach stóp,
– zgaga, przykry zapach z ust (mimo zadbanych zębów),
– bóle głowy, bóle reumatyczne,
– egzemy, obrzęki,
– trądzik, liszaje,
– oparzenia, ukąszenia,
– paradontoza, nadwrażliwe dziąsła.
Ciekawostki
W Meksyku, Brazylii i Peru liści żyworódki, jako leku używa się na wiele sposobów. Roztarte i zmieszane z rumem lub olejem palmowym stosuje się przy gorączce i bólach głowy, a z krochmalem przy zapaleniu cewki moczowej. Kilka kropli soku wyciśniętego z liści i zmieszanego z mlekiem stosuje się przy bólach ucha, a ze szczyptą soli przy zapaleniach oskrzeli.
Macerat z liści (ugniecione i zalane wodą na noc) używa się na zgagę przy istniejącej nadkwasocie żołądka, a liście pieczone na owrzodzenia, ukąszenia przez owady. Herbatę z liści pije się przy wewnętrznych stłuczeniach, złamaniach kości oraz dolegliwościach jelitowych.
MATERIAŁ OBJĘTY PRAWAMI AUTORSKIMI I PISANY NA ZAMÓWIENIE FORUMDIETA.PL JEGO PUBLIKACJA W INNYCH ŹRÓDŁACH WYMAGA PISEMNEJ ZGODY.
